Het fruitcorso

Afgelopen weekend ben ik naar de optocht van de fruitcorso geweest. Onderweg kwam ik mijn vriendin Daryl tegen. Ze was onderweg naar...Mij! Wat een toeval. Met z'n drieën (Ik, mijn zusje en Daryl) liepen we naar het optocht. Allemaal politie hielden goed in de gaten of er iemand iets tegen de wet deed. Maar gelukkig bleek dat niet nodig. Het kindercorso was al begonnen. Het was prachtig, knap al die kinderen. Zelf gemaakte fruit skelters. Het leukste waren de gevangenis en de twee prinsesjes. Daarop volgden de grote wagens. U heeft het vastal in de krant gelezen. De wagen met een schoen met sprookjes erin was prachtig. Die vond ik mooi afgewerkt. De wagen 'wind' was best eng. Dat was een soort geest die wind blaasde. Er zat een eng muziekje bij. Het leek wel alsof ze naar me toe kwam. Ze blaaste rook in mijn gezicht. Haar van-fruit-gemaakte-ogen keken het publiek angstaanjagend aan. We kwamen Demi, een klas genoot van mij tegen. Ze had ons een advies gegeven om op het venster te klimmen. Daar zag je echt alles goed. Wat ik knap vond gemaakt was ook de wagen met die apen. En die Lion King muziekje erbij. Dat was mooi gemaakt, want de apen bewogen. De eerste prijs waren de drie dames waarbij de auto's in het jurk zijn afgewerkt. Die werden geleid doo een witte wagen met een orkestje erop, het was alsof iemand ging trouwen. Het muziek deed mijn hart bonken. En daar kwamen ze! De meters hoge dames. Een met een waaier, een met een bloem (Die vind ik heel mooi) en een met een masker. Over een hart gessproken. Er was een hele enge wagen (wat minder eng dan 'wind') die ook hartstikke goor was. Dat eigenlijk meer. 'Liefde is' zo heette de wagen als het goed is. Er stonden vier mensen op hun knieën. In de eerste zaten vlinders in de buik. De tweede was met een hart die keer op keer bonsde. Dat von ik zo eng. Je hoorde een bonsend geluid. En dat deed mijn hart bonsen. In de derde mens zat een baby. En in de vierden niets. Zover ik het kon zien. De krokodillen op skateboards waren hartstikke gaaf. Maar die haalde maar een vijfde plaats. Alles was van fruit. Dat vind ik het allerknapste, mij lijkt het keimoeilijk om een corso te maken. De kleuren kijken je echt aan. Ogen gemaakt van uien, Blosjes gemaakt van aardbeien. Jurk gemaakt van komkommer, bananen, paprika's etc. En toch kunnen ze het elk jaar er weer levens echt uit laten zien. Alle ander corso's die ik niet heb genoemt. Niet verdrietig zijn. Die vond ik ook super-gaaf! Wat me opviel was dat er stukje bloemkool en fruit op de weg achterbleven. Die zijn vast iets verloren! Maar goed. Ik hoop volgend jaar nog meer te genieten van het optocht. En alle medewerkers aan het optocht, bedankt voor het 49e spektakel! (OKÉ, ik ben pas 10 maar dat geeft niet)