Vrienden en vijanden
Nogal onzeker over mijn lot liep ik mijn nieuwe klas in. De meeste mensen keken onverschillig voor zich uit.
"Nou, stel je zelf eens voor Guinera!" zei een vrouw die waarschijnlijk mijn docente was.
"Eh... ik ben Guinera" zei ik "en ik ben 15 jaar en ik ben hier nieuw"
Niemand reageerde. Ik schuifelde naar de plek die me werd aangewezen. Ik ging voorzichtig zitten naast een jongen. Ik kon zijn gel in zijn donkerblonde haren ruiken vanaf hier.
"Dus jij bent nieuw?" hoorde ik plotseling. Ik had nooit verwacht dat hij ooit een woord tegen me zou zeggen, maar integendeel.
"Zoals je ziet"
"Ik ben Tommy Hilsson" hij glimlachte en keek me aan met zijn heldere blauwe ogen.
"Guinera Wilson" zei ik.
"Waarom ben je hierheen gekomen?" vroeg Tommy.
"Ehm... ja..." ik twijfelde of ik hem de waarheid moest vertellen of niet? Ik kon het zelf nauwelijks geloven!
"Als je er moeite mee hebt kan je het me wel later vertellen" zei Tommy bezorgd. Ik glimlachte.
"Bedankt, ik... ik heb er inderdaad best moeite mee"
"Hé, alles komt goed" zei hij en ik voelde een warme tinteling door mijn lijf gaan toen hij zijn hand op mijn arm legde.
"Tommy!" siste iemand achter ons. De stem was van een meisje met haar met zeer veel volume. Ze kwam bij mij een beetje over als een populair kaktypje. Ze had een dikke laag mascara op haar wimpers en haar lippen waren felrood gestift. Ze boog zich naar Tommy toe met getuite lippen, maar Tommy weerde haar zachtjes af.
"Niet in het openbaar, Diffy" zei hij zacht. Diffy keek me met een dodelijk blik aan.
"Niet in het bijzijn van háár bedoel je" siste ze giftig.
"Diffy, hou op!" beval Tommy, Diffy keek me nog één keer gevaarlijk aan en boog zich toen weer over het werk.
"Het spijt me daarvoor" fluisterde Tommy zacht.
Toen het eindelijk pauze was haalde ik opgelucht adem. Het was zo verstikkend warm in het gebouw dat ik meteen naar buiten rende. Ik zoog de frisse lucht met alle dankbaarheid in. Hoog boven me zag ik een vliegtuig scheren, het vloog vervaarlijk laag.
Ik ging aan een tafeltje zitten en pakte mijn lunchpakket. Net toen ik een hap wou nemen voelde ik iemands aanwezigheid. Ik keek op.
Twee blauwe ogen keken door dunne brillenglazen op me neer.
"H...hallo?" zei ik onzeker. Het kwam door haar blik, ik was zelden onzeker.
Ze keek me nog even nijdig aan, draaide zich toen abrupt om en verdween. Op dat moment kwam Tommy aanlopen.
"Trek je niets van haar aan, dat is Eliza, een vreemd typje"
"Wat deed ze?" zei ik bang.
"Volgens mij is dit haar manier om kennis te maken" Tommy lachte. Ik lachte mee, maar kon het niet laten om Eliza steeds te volgen met mijn ogen.
donderdag 14 juni 2012
zaterdag 19 mei 2012
Het Escola college (2)
Een nieuw begin
Het was nu precies vijf jaar geleden en dat klinkt lang, maar toch voel ik de leegte in mijn hart nog steeds. Als een complete puzzel waarvan iemand een stukje heeft gestolen.
Ik pakte het fotootje van mijn moeder vast en aaide het glas. In mijn oren klonk de preek nog na.
Het was alsof het allemaal gisteren was gebeurt...
"Guin!" riep mijn vader naar boven.
"Ja?" riep ik vanuit mijn kamer.
"Wil je de tafel dekken?"
"Goed dan!" het was wel het laatste waar ik zin in had, maar sinds mam er niet meer is, is hij erg prikkelbaar.
"Hartstikke bedankt, schat!"
"Oké... wat is er aan de hand?" vroeg ik voorzichtig.
"Er is niets aan de hand, mag ik geen vrolijke bui hebben?"
"Iets té vrolijk voor jouw doen, als je het mij vraagt"
"Kom op, Guin!"
Ik zuchtte en verdeelde de borden over de tafel.
"Liz! Eten staat klaar!" riep ik naar boven. Een tienjarig meisje kwam de trap afgestormd.
"Wat eten we?" riep ze wantrouwend, toen ze de enorme pan met vreemde slierten op tafel zag staan.
"Spaghetti! Kom aan tafel en gedraag je, ik verwacht bezoek"
Lizzy kwam naast me zitten.
"Denk je dat papa zijn nieuwe liefde heeft gevonden?" fluisterde Lizzy zacht. Ik glimlachte, maar diep van binnen hoop ik dat het niet meer dan een afspraak is.
De bel ging. Mijn vader verdween meteen naar de gang. Even later kwam hij binnen met een knappe vrouw. Haar blonde haren zaten in een paardenstaart en haar lach straalde vriendelijkheid uit.
Lizzy mocht haar blijkbaar meteen, maar ik had het eer best moeilijk mee.
"Meisjes, dit is Cornelia"
Cornelia bleek inderdaad de nieuwe vlam van pap te zijn. Ik woelde in mijn bed. De lichtgevende cijfertjes op mijn wekker gaven negen uur aan.
Er werd zachtjes geklopt op de deur van mijn kamer.
"Binnen" zei ik. Mijn vader kwam zachtjes naar binnen.
"Ik vond dat ik je dit even moest vertellen"
"Wat is er?" vroeg ik verbaasd.
"Jij vond je school toch al niet meer zo leuk?"
"Nou, ik heb niet echt vrienden ofzo... maar voor de rest gaat het wel"
"Maar zou je niet opnieuw willen beginnen? Een nieuw begin?"
"Draai er nou maar niet omheen pap!" zei ik vermoeid.
"Nou... eh, we hebben geregeld dat je naar een nieuwe school gaat"
"Wie bedoel je met we?" vroeg ik argwanend.
"Cornelia en ik" zei pap zacht, meteen vervloog alle sympathie die ik voor Cornelia had opgebouwd.
"Dat ze mams plaats inneemt in jouw hart, daar kan ik nog mee leven, maar dat ze mijn leven gaat bepalen!?" schreeuwde ik.
"Maar Guinera..."
"Waar slaat dit allemaal op! Waarom moet ik ergens anders naar toe?"
"Guinera, je zult het heel mooi vinden, het is in de woonplaats van Cornelia"
"Oh, dat maakt alles beter! Jullie kennen elkaar al langer, hè? Ik merkte heus wel dat je steeds vreemder werd!"
"Dat klopt, Guinera, ik wil niet tegen je liegen, maar ik wist dat je zo zou reageren en ik wou zeker weten of dit serieus ging worden, zodat je niet boos werd om niets"
"En waarom moeten we naar haar geboorteplaats, ik bedoel, we gaan toch niet bij haar intrekken?"
"Guinera..."
"Ik verlaat deze huis niet! Als jij je herinneringen aan mam kwijt wilt raken, dan doe je dat! Maar mam zal nooit verdwijnen uit mijn hart en zeker niet voor dat mens!"
"Guinera!" riep mijn vader streng. Ik keek hem uitdagend aan. Toen zuchtte hij.
"Guinera, ik beloof je dat mam altijd een speciaal plekje in mijn hart blijft krijgen, het zit niet zoals je denkt"
"Hoe zit het dan?"
"Guinera, ik..."
"Je haat mam!" schreeuwde ik, het flapte er zo uit. Ik schrok er zelf heel erg van, want ik wist dat het niet zo was. Pap keek ook geschokt en zijn hartelijke ogen veranderen in trieste, waterige ogen.
"Ik hield juist teveel van haar... maar dat begrijp je niet"
"Ik begrijp het heel goed!"
"Guinera, ik wil dat je ophoudt met zulke dingen zeggen"
"Ik wil dat je ophoudt met háár!"
"Dat kan niet..." mijn vader begon plotseling heel zacht en voorzichtig te praten. Ik bewoog me onbewust dichter naar hem toe om te verstaan wat hij zei. Toen zijn woorden mijn oor bereikten verstarde ik. Alsof alle spieren in mijn lichaam was stopgezet en dat ik alleen nog maar die woorden kon herhalen in mijn hoofd. Alsof ik een zwarte kubus van alle kanten bekijk om te zien of er een sprankeltje wit in zat:
"Ik ga met haar trouwen"
Het was nu precies vijf jaar geleden en dat klinkt lang, maar toch voel ik de leegte in mijn hart nog steeds. Als een complete puzzel waarvan iemand een stukje heeft gestolen.
Ik pakte het fotootje van mijn moeder vast en aaide het glas. In mijn oren klonk de preek nog na.
Het was alsof het allemaal gisteren was gebeurt...
"Guin!" riep mijn vader naar boven.
"Ja?" riep ik vanuit mijn kamer.
"Wil je de tafel dekken?"
"Goed dan!" het was wel het laatste waar ik zin in had, maar sinds mam er niet meer is, is hij erg prikkelbaar.
"Hartstikke bedankt, schat!"
"Oké... wat is er aan de hand?" vroeg ik voorzichtig.
"Er is niets aan de hand, mag ik geen vrolijke bui hebben?"
"Iets té vrolijk voor jouw doen, als je het mij vraagt"
"Kom op, Guin!"
Ik zuchtte en verdeelde de borden over de tafel.
"Liz! Eten staat klaar!" riep ik naar boven. Een tienjarig meisje kwam de trap afgestormd.
"Wat eten we?" riep ze wantrouwend, toen ze de enorme pan met vreemde slierten op tafel zag staan.
"Spaghetti! Kom aan tafel en gedraag je, ik verwacht bezoek"
Lizzy kwam naast me zitten.
"Denk je dat papa zijn nieuwe liefde heeft gevonden?" fluisterde Lizzy zacht. Ik glimlachte, maar diep van binnen hoop ik dat het niet meer dan een afspraak is.
De bel ging. Mijn vader verdween meteen naar de gang. Even later kwam hij binnen met een knappe vrouw. Haar blonde haren zaten in een paardenstaart en haar lach straalde vriendelijkheid uit.
Lizzy mocht haar blijkbaar meteen, maar ik had het eer best moeilijk mee.
"Meisjes, dit is Cornelia"
Cornelia bleek inderdaad de nieuwe vlam van pap te zijn. Ik woelde in mijn bed. De lichtgevende cijfertjes op mijn wekker gaven negen uur aan.
Er werd zachtjes geklopt op de deur van mijn kamer.
"Binnen" zei ik. Mijn vader kwam zachtjes naar binnen.
"Ik vond dat ik je dit even moest vertellen"
"Wat is er?" vroeg ik verbaasd.
"Jij vond je school toch al niet meer zo leuk?"
"Nou, ik heb niet echt vrienden ofzo... maar voor de rest gaat het wel"
"Maar zou je niet opnieuw willen beginnen? Een nieuw begin?"
"Draai er nou maar niet omheen pap!" zei ik vermoeid.
"Nou... eh, we hebben geregeld dat je naar een nieuwe school gaat"
"Wie bedoel je met we?" vroeg ik argwanend.
"Cornelia en ik" zei pap zacht, meteen vervloog alle sympathie die ik voor Cornelia had opgebouwd.
"Dat ze mams plaats inneemt in jouw hart, daar kan ik nog mee leven, maar dat ze mijn leven gaat bepalen!?" schreeuwde ik.
"Maar Guinera..."
"Waar slaat dit allemaal op! Waarom moet ik ergens anders naar toe?"
"Guinera, je zult het heel mooi vinden, het is in de woonplaats van Cornelia"
"Oh, dat maakt alles beter! Jullie kennen elkaar al langer, hè? Ik merkte heus wel dat je steeds vreemder werd!"
"Dat klopt, Guinera, ik wil niet tegen je liegen, maar ik wist dat je zo zou reageren en ik wou zeker weten of dit serieus ging worden, zodat je niet boos werd om niets"
"En waarom moeten we naar haar geboorteplaats, ik bedoel, we gaan toch niet bij haar intrekken?"
"Guinera..."
"Ik verlaat deze huis niet! Als jij je herinneringen aan mam kwijt wilt raken, dan doe je dat! Maar mam zal nooit verdwijnen uit mijn hart en zeker niet voor dat mens!"
"Guinera!" riep mijn vader streng. Ik keek hem uitdagend aan. Toen zuchtte hij.
"Guinera, ik beloof je dat mam altijd een speciaal plekje in mijn hart blijft krijgen, het zit niet zoals je denkt"
"Hoe zit het dan?"
"Guinera, ik..."
"Je haat mam!" schreeuwde ik, het flapte er zo uit. Ik schrok er zelf heel erg van, want ik wist dat het niet zo was. Pap keek ook geschokt en zijn hartelijke ogen veranderen in trieste, waterige ogen.
"Ik hield juist teveel van haar... maar dat begrijp je niet"
"Ik begrijp het heel goed!"
"Guinera, ik wil dat je ophoudt met zulke dingen zeggen"
"Ik wil dat je ophoudt met háár!"
"Dat kan niet..." mijn vader begon plotseling heel zacht en voorzichtig te praten. Ik bewoog me onbewust dichter naar hem toe om te verstaan wat hij zei. Toen zijn woorden mijn oor bereikten verstarde ik. Alsof alle spieren in mijn lichaam was stopgezet en dat ik alleen nog maar die woorden kon herhalen in mijn hoofd. Alsof ik een zwarte kubus van alle kanten bekijk om te zien of er een sprankeltje wit in zat:
"Ik ga met haar trouwen"
dinsdag 8 mei 2012
Het Escola College (1)
Proloog
Zuchtend gooide ik mijn sokken bovenop de berg kleren die in de koffer stond.
"Dat gaat nooit passen, liefje!" riep mijn moeder in de deuropening.
"En... bedankt!" riep ik mijn moeder achterna. Ik verheugde me er zo op! Een weekje naar Oostenrijk. Ik weet eigenlijk niet wat ik eigenlijk moet verwachtten. Sneeuw, zon, wind...
"Ik kom je helpen, schat" mijn moeder knielde bij me neer en gooide het één na de ander shirtje weg.
"Maar die moet mee!" riep ik protesterend terwijl ik een hemdje opving.
"Waarom? Hier heb je nog tien andere hemdjes!"
"Dan doe je één van die tien andere hemdjes maar weg, maar deze blijft in mijn koffer" ik had het zelf ontworpen hemdje ooit van mijn beste vriendin gekregen, maar sinds ze verhuisd is heb ik jammer genoeg nooit meer contact gehad.
"Oké, oké" mijn moeder gooide één van de andere hemdjes de koffer uit en even later kon de rits fatsoenlijk dicht.
"Hebben we alles? Oké! We vertrekken, Guinera!" ik keek naar mijn ouders die de auto inlaadden.
"Guin!" riep een klein stemmetje.
"Hallo, Lizzy" ik pakte mijn zusje op en draaide haar in het rond.
"Waar gaan we heen?" vraagt ze. Ik zuchtte.
"Dat heb je nu al twintig keer gevraagd. We gaan naar Oostenrijk!"
Lizzy keek bedenkelijk.
"Oostenrijk?"
"Ja en dat zit vol met bergen!"
"Bergen?" Lizzy keek haar zus vragend aan. Ik lachte.
"Je ziet wel"
Ik snoof de Oostenrijkse lucht op. Ik ging hier twee geweldige weken doorbrengen!
"Wauw, geweldig!" ik liep mijn en mijn zusjes hotelkamer binnen. Een mega groot raam bood uitzicht op een lounge aan een helder meer. Ik weet niet hoe wijd mijn ogen waren op dat moment. Het water golfde uitnodigend en voor ik het wist hees ik mezelf in een bikini en verdween toen in het water.
Zuchtend gooide ik mijn sokken bovenop de berg kleren die in de koffer stond.
"Dat gaat nooit passen, liefje!" riep mijn moeder in de deuropening.
"En... bedankt!" riep ik mijn moeder achterna. Ik verheugde me er zo op! Een weekje naar Oostenrijk. Ik weet eigenlijk niet wat ik eigenlijk moet verwachtten. Sneeuw, zon, wind...
"Ik kom je helpen, schat" mijn moeder knielde bij me neer en gooide het één na de ander shirtje weg.
"Maar die moet mee!" riep ik protesterend terwijl ik een hemdje opving.
"Waarom? Hier heb je nog tien andere hemdjes!"
"Dan doe je één van die tien andere hemdjes maar weg, maar deze blijft in mijn koffer" ik had het zelf ontworpen hemdje ooit van mijn beste vriendin gekregen, maar sinds ze verhuisd is heb ik jammer genoeg nooit meer contact gehad.
"Oké, oké" mijn moeder gooide één van de andere hemdjes de koffer uit en even later kon de rits fatsoenlijk dicht.
"Hebben we alles? Oké! We vertrekken, Guinera!" ik keek naar mijn ouders die de auto inlaadden.
"Guin!" riep een klein stemmetje.
"Hallo, Lizzy" ik pakte mijn zusje op en draaide haar in het rond.
"Waar gaan we heen?" vraagt ze. Ik zuchtte.
"Dat heb je nu al twintig keer gevraagd. We gaan naar Oostenrijk!"
Lizzy keek bedenkelijk.
"Oostenrijk?"
"Ja en dat zit vol met bergen!"
"Bergen?" Lizzy keek haar zus vragend aan. Ik lachte.
"Je ziet wel"
Ik snoof de Oostenrijkse lucht op. Ik ging hier twee geweldige weken doorbrengen!
"Wauw, geweldig!" ik liep mijn en mijn zusjes hotelkamer binnen. Een mega groot raam bood uitzicht op een lounge aan een helder meer. Ik weet niet hoe wijd mijn ogen waren op dat moment. Het water golfde uitnodigend en voor ik het wist hees ik mezelf in een bikini en verdween toen in het water.
Het Escola College
Ik weet dat ik al lang niet meer heb geschreven, maar ik ga nu een verhaal schrijven als serie. Elke week zet ik een "aflevering" op.
Hier wat algemene informatie:
Naam:
Hoofdpersoon
Naam: Guinera Elisabeth Wilson
Leeftijd: 15
Geslacht: Vrouw
Karakter:
- Avontuurlijk
- Nieuwsgierig
- Vrolijk
- (Soms iets te) Optimistisch
- Verwaarloosd haar school nogal
- Dromerig
Extra: Ze is nieuw op Het Escola College en heeft 1 beste vriendin die een soort spiegelbeeld is van haar. Haar moeder is gestorven en ze woont bij vader en zusje.
Uiterlijk:
Haar: Bruin, lang, met slag
Ogen: groen
Lengte: ong. 1.70
Extra: Geen bril, geen beugel, een moedervlek in haar hals en geen sproeten
Bijpersoon
Naam: Eliza Maria Hetterson
Leeftijd: 15
Geslacht: Vrouw
Karakter:
- Leergierig
- Verstandig
- Vrolijk
- Stresskip
- Let heel goed op of ze de regels niet overtreed
- Oplettend
Extra: Ze zit bij Guinera op Het Escola College. Haar beide ouders zijn gestorven en ze woont bij een rijke pleeggezin.
Uiterlijk:
Haar: Zwart, lang, meestal in een vlecht, steil
Ogen: Blauw
Lengte: Ong. 1.70
Extra: Lenzen, geen beugel geen moedervlek en geen sproeten
Naam: Tommy Hilsson
Leeftijd: 16
Geslacht: Man
Karakter:
- Brutaal
- Eigenwijs
- Aandacht vragend
- Vrolijk
- Charmant
- Speels
Extra: Vriendje van Diffy. Eerst was hij bevriend met Guinera. Diffy 'hypnotiseerde' Tommy echter en sindsdien waren ze vijanden voor de rest, maar in het geheim bleven ze vrienden.
Uiterlijk:
Haar: Donkerblond, kort, veel gel, losse lokken
Ogen: Blauw
Lengte: Ong. 1.75
Extra: Geen bril, geen beugel, geen moedervlek, een klein beetje sproeten
Naam: Diffy Cathrina Keuler
Leeftijd: 16
Geslacht: Vrouw
Karakter:
- Slijmerig
- Eigenwijs
- Aandacht vragend
- Charmant
- Zichzelf luxe verschaffen
Extra: Als Guinera nieuw op school komt en ziet dat haar vriendje Tommy heel aardig doet tegen haar word ze jaloers en zet Tommy tegen Guinera. Diffy en Guinera waren al vanaf de eerste dag vijanden.
Uiterlijk:
Haar: Lichtblond haar, lang, vol
Ogen: grijsblauw
Lengte: Ong. 1.70
Extra: Lenzen, geen beugel, bijna altijd kauwgom en veel make-up.
Plot:
Guinera komt nieuw op Het Escola College waar veel vreemde types rondlopen.
Tommy, die eigenlijk bevriend met haar is, doet alsof ze de grootste vijanden waren, maar dat heeft Guinera niet altijd door, ze denkt dat Tommy haar altijd aardig had gevonden, maar als ze achter komt dat Tommy met zijn vrienden rondbazuint dat Guinera stom en lelijk was hing hun vriendschap aan een zijden draadje, met grote plezier van Diffy, die haar grote jaloezie niet onder controle kan houden.
Guinera raakt bevriend met Eliza en samen brengen ze school door, maar op een gegeven moment verdwijnen er een paar leerlingen en gebeuren er rare dingen op school. Samen met Eliza gaat ze achter het geheim aan.
Abonneren op:
Posts (Atom)