Klimrek

8.
De volgende is in aantocht!

"Kim, je raad het nooit!" Iris stormde op me af. Rick liep hoofdschuddend achter haar aan. Hij zag er een stuk rustiger uit.
"Wat is er?" vroeg ik verbaasd. Over de schouder van Iris zag ik de grote vrachtwagen weer. De letters blonken in de zon: Maarten v. B. Sloopbedrijf.
"Wat denk je dan wat er is als die grote wagen midden op de weg staat?" riep IRis verontwaardigt uit.
"Wat gaan ze slopen?" riep ik haastig. Iris wees met haar duim naar de roestige glijbaan.
"Onder andere dat" Iris glimlachte opeens "Die oude roestbak moet op een dag weg, dat wist ik gewoon" Iris wierp nog snel een blik op de glijbaan. Mannen met reflecterende hesjes en petten waren de glijbaan aan het bekijken en opmeten. Rick speelde met zijn vingers.
"Hallo tortelduifjes" Rosalie liep met Elly naar ons toe "een schattig stel zijn jullie hoor"
"Ik heb gehoord dat de plaats waar jullie verkering maakten ook word gesloopt" Elly lachte hatelijk. Ze draaide zich om, hees haar zakkende broek op, en liep met Rosalie naar Jamy.
"Word de klimrek gesloopt?" riep Rick. Iris klopte op zijn schouder.
"Rustig maar, het is toch niet zo heel erg dat je liefdesplek word gesloopt, ik bedoel, ik ontmoette de jongen van mijn leven helemaal in Italie! Op vakantie!" Iris keek dromerig naar de hemel.
"Dat... dat is het niet" Rick keek met treurie ogen naar de klimrek "Het is mijn vaste plek"
Vanuit mijn ooghoeken zag ik Samera, Elly, Jamy en Rosalie aan het gniffelen en fluisteren, terwijl Samera steeds naar me keek.

"Goedemiddag klas!" Meester Piet klonk een beetje dromerig. Juf Karin werd gedekt door stapels schriften die ze aan het nakijken was.
"Goedemiddag meester" mompelde de klas. Novich giechelde en maakte rare bewegingen, maar meester Piet schijnt het niet te merken.
"Goed klas, ik neem even de agenda door. Eerst gaan we een kwartier lezen. Dan gaan we handvaardigheid doen. Tot kwart over drie. Ik heb nog mede..."
"MEESTER PIET, WAT HEEFT DIE SLOOPWAGEN TE BETEKENEN?!" gilde Iris. Weer dook ze beschaamd terug. De klas mompelde instemmend.
"Zoals ik al zei, Iris, heb ik nog wat mededelingen. De sloopwagen staat hier om een aantal oude speeltoestellen te slopen. Jullie gaan er niets van merken want..."
"WELKE TOESTELLEN?!" gilde Iris weer, maar dit keer zelfverzekerd. Weer mompelde de klas instemmend.
"De glijbaan, Iris, dat houten huisje..."
"Nee niet het houten huisje" piepte Simon zacht.
"De drie duikelrekken..."
"Ooooh"kreunde Jamy.
"En...Iris...tot slot...."
"Waarom zeg je het alleen tegen Iris. meester? Wij zijn er ook nog hoor" brulde Novich verontwaardigd. De meester keek even dromerig naar Novich.
"Houd je kop!" snauwde Iris.
"Tot slot" zei meester Piet alsof hij niets hoorde "Tot slot dat houten klimrek"
"NEE!" gilde Rick.
"Wouden jullie daar jullie nest gaan maken?" slijmde Viola. Rick keek boos. Het leek wel of ik ontplofte van verdriet en woede.
"Goed klas, pak allemaal jullie leesboek." riep meester Piet met een dromerige ondertoon. Ik keek vanachter mijn boek uit het raam. De wagen stond er nog steeds. De directeur maakte weer een gesprek. Hij schreef toen iets op een memo. Toen ging hij weer een langdurig gesprek voeren. Ik zuchtte. Als ze het klimrek gaan slopen, heb ik geen plaats meer. Ik ben gehecht geraakt aan het klimrek. Het mag niet...
De wagen reed weg. Ik keek de glimmende letters na. Uiteindelijk zag ik de letters in mijn boek staan.
"Goed klas, jullie weten waar jullie zitten bij handvaardigheid" Helaas heeft de meester me losgescheurd uit het spannende boek die ik aan het lezen was. Rick keek bedroefd naar de klimrek. Ik wil hetzelfde doen...

Narcisverhaaltje 2

Narcissus, die blind is voor liefde en alleen denkt aan de jacht. En Echo, door een straf kan ze alleen mensen na praten. Echo word verliefd op Narcissus, maar ze kan het niet vertellen. Uiteindelijk duwt Narcissus haar van zich af. Een maagd wilt dat Narcissus voelt hoe het is om een liefde niet te krijgen. Zo werd hij verliefd op zichzelf en bezweek door zijn eigen pracht.

Onder de lindeboom
wacht ik
op een gesprek

Gefrustreerd kijk ik hoe die druppel
als een zilveren maan
Die zich om jou universum sluit
een bootje meesleurd
Naar het eeuwige water

De boog gespannen
Een pijl suist
door de lucht
Stil als de vogels
Stil als de vissen
Stil als een vrouw
Voor jou?

De dromenvanger hangt wiegend in de wind
mijn ogen volgen het kraaltje
zal iemand ooit zeggen:
'Ik hou van jou'?
Dan kon ik meepraten

De treurwilg trilt
Blauwe regen kruipt langzaam omhoog
een uil krast
tot aan de rand van de wereld

Toch zou jouw naam
voor eeuwig blijven bestaan
voor een bloem:
Narcis

Halloween

Dit gedicht heb ik geschreven als deelname aan SKeP. Hellaas heeft het niet gewonnen

Het liedje van de regen
Huivering wekken naar benee
het zingt en zingt
tot de bomen helemaal
kaal worden

onder het oranje licht
Grijnzend kijken de pompoenen
roepend naar je naam
een spin kruipt
naar zijn web
omhoog langs het raam

dat was een zondag avond
in een oktober straat
bij mij

onder de paraplu
een man met
een zwarte jas
zweefde lichtvoetig
voorbij