Stoel

Stevig sta ik,
met mijn houten bestaan,
op vier poten,
toch wil ik nooit gaan

Ik sta altijd op wacht,
Op herinneringen uit het verleden,
Overdag en in de nacht,
De toekomst en heden

De klok draait,
met zijn wijzers,
Tiktaktiktak...
Enkele rondjes

Ik kword vermijd,
Dan zou je denken,
dat ik oud word,
en verslijt

Kerstmis

De sneeuw dwarrelt langzaam naar beneden. Een sneeuwvlokje dwarrelt op een raam, samen met zijn vele soortgenoten. Achter de raam is een licht. Een lichtje dat danst op het rustige kerstmuziek. Kleine kerstballen glinsteren in het lichtje.
Kim denkt aan het moment dat straks zou gaan komen. Dan zou ze haar vingers aflikken aan het vers gebraden kip. Ze zou smullen en schrokken van de kerstsalade dat haar moeder elk kerstmis maakt. Ze zou van het kerstdrankje slurpen dat haar vader zelf heeft ontdekt. Dan gaat ze met haar zusje de geweldige cadeautjes openen. Haar moeder glimlacht. Ze hebben een kaarsje aangestoken. Moeder en vader zijn het kerst gebed aan het doen. Dan blaast mama het kaarsje uit. Het is donker in het kleine kamertje. "FLITS" De lamp knippert weer aan. Nu gaat het gebeuren, waar Kim haar lippen al bij aflikt. Met z'n vieren vallen ze aan. En inderdaad werd er veel geschrokt, gegeten, gesmuld en geslurpt. De lampjes in de kerstboom dansen van kleur naar kleur. Tot de laatste druppeltje en het laatste kruimeltje op was, begon opeens de lamp te flikkeren. Het flikkerde aan en uit. Kim's zusje werd verschrikkelijk bang. De lamp is uit, het is weer pikkedonker. "Probeer nu maar jullie cadeautjes te openen" lachte moeder. Ze was helemaal in de smaak gevallen. Voorzichtig tasten Kim en haar zusje in het donker. Kim koos een groot pakje uit. Bij het maanlicht las ze: 'voor Kim' In mooie letters geschreven. Ze maakte het open. Het was een set van 5 nieuwe pijlen. Ze hield veel van pijlschieten en was dol op boogschutters. "Dank je mam!" riep ze en kuste pap. "Dank je pap" en ze kuste mam. Ze moesten lachen. Kim's zusje had ook een cadeautje gevonden. Ze maakte het open in de maanlicht. Het was wel een griezelig sfeertje. Kim's zusje lachte. Ze had een zaklamp gekregen. Ze stopte er batterijen in en knipte het licht van de zaklamp aan. Tegerlijkertijd sprong de lamp weer aan. Alle lantaarnpalen buiten waren ook weer aangeflikkert. De hele familie moest lachen. Dit was de lolligste kersnacht van Kim's leven.
HOHOHO Merry christmas
En daar, vloog de kerstman over de daken.

Einde

Aan zee

De zon schijnt vaag door de schaapvormige wolken. Wat je als enige hoort is het ruisen van de zee en het blazen van de wind. Het zand is bedekt met weelderige voetstappen van bezoekers. Kim sloft samen met Iris door een lichte laag sneeuw. Het is winter.
"Hé Kim, kijk daar" Iris fluisterde kleine wolkjes uit haar mond. Maar in de stilte lijkt het een schreeuw. Daar, half in het sneeuw begraven, blinkt iets als een oog die je scherp aankijkt. Kim zegt niets. Ze begraaft haar handen dieper in haar zakken. Langzaam werden de vage voetstappen uitgeveegd. Iris zette voorzichtig een stap naar voren. Kim zakte in haar sjaal. Zodat je haar mond niet meer zag.
"Wat is er Kim?" Iris veegde wat sneeuw weg. Kim slaakte een kreet. Even weergalmde het. Ze had haar handen uit haar zakken getrokken. Ze duwde Iris opzij. Iris snapte er niets van. Kim pakte het op. Het was een vreemd hangertje met een grijnzende teddybeer erop. Ze smeet het in het water. Kim zonk huilend in elkaar. IRis krabbelde bezorgd overeind. Kim dacht aan elke ongeluk die ze had sinds ze die hanger kreeg. Ze had het weggegooid. Hij was verbrand, dat dacht ze. Maar op de hanger die ze net in handen, was er op de achterkant haar naam gegraveerd. Dat was duidelijk haar handschrift!
"Kom" zei Iris ze klopte op Kim's schouder en samen sloften ze de witte wereld weer in. Weg van de grijnzende zee.