Als de bal die wordt opgegooid
De silhouette in de zon
Werpt een schaduw op de grond
Als de dag opnieuw begon
Als de schommel tot leven komt
Bij elke zwaai weer
De oude kettingen kraken
Als voor de honderdste, duizendste keer
Als de lamp de duisternis doorbreekt
Een stapel boeken naast mijn bed
Bladzijde voor bladzijde sla ik om
Als ik de nacht steeds weer verzet
Als ik de scheuren van de tijd
Weer kon helen
Voor even
Heel even
Als de bitterheid van de tranen
Stromen de woorden mee
In de stroming van de wind
Terwijl ik mijn gezicht naar de hemel richt
Vang ik ze weer op
Als de bal die wordt opgegooid
