18 feb. (Ling Yin Si)

Gisteren hadden we maar een beetje geshopt en daar ga ik dus ook niet veel over vertellen.

Vandaag gingen we naar een tempel Ling Yin Si.
Ling Yin Si- één van de beroemdste tempel van China. Hij is effectief, zeggen mensen. Als je daar bidt, dan komen alle wensen uit.
Buiten de tempel hadden wij wierrook gekocht. Hier is een regel: Je moet zelf voor de wierrook betalen.

De tempel was boven de berg. Maar eerst kwamen we een kleine berg tegen. Onder die berg is een grot, daar konden we doorheen lopen. Die berg had een naam: Fei Lai Feng (vliegende berg). Dat heeft een verhaal:
Ji Kong is een monnik. Maar hij is niet gewoon een monnik. Hij is een monnik met krachten. Hij helpt arme en zielige mensen en straft slechterikken. Maar gewone mensen weten dat niet, want hij ziet er heel vies uit. Hij drinkt alcohol en eet vlees, dat mag een monnik eigenlijk niet. Dus toen hij tegen de bewoners van het dorp zei vanmiddag om x uur x minuten zal een berg uit Xi Shuan richting hier vliegen! geloofde niemand hem. Iedereen zei tegen hem "gekke monnik! ga maar weg!" Ji Kong is erg ongerust, de tijd was bijna om! ALs de berg komt gaat iedereen dood!! Toen hoorde hij een feestmuziek. Iemand ging trouwen! Hij kreeg een idee. En rende snel naar de bruidloft, pakte de bruid vast en droeg haar op de rug en ging er snel vandoor. Alle mensen gingen acher hem aan om de bruid te redden. Precies toen alle bewoners uit de dorp was gerend. Hoorde de mensen heel hard BOEM!!!!!!! Een reusachtige berg is boven de dorp geland. Toen wist iedereen dat Ji Kong hun wou redden. Dus iedereen ging op hun knieën zitten en roepten "Levende boeddha". In één van de grotten zit er een stenen uitsteksel uit de muur aan de binnenkant. Ze zeggen dat dat de bed van Ji Kong is. Als je erover wrijft. Dan zal Ji Kong je altijd beschermen.

Wij moesten door de grotten van de berg lopen. Het was binnen de grotten best griezelig: het tochtte daar binnen, het was koud en het was super-de-puper donker. Maar als je gewend bent aan het donker zag je prachtige boeddha's.
We kwamen net uit de grot. omdat het hard regent, werden de stenen glad. Dus het was heel moeilijk om de stenen trap weer af te dalen.

Aan de wanden van de bergen waren boeddha's in gekrasd. Dat was gewoon een deel van de berg! Er waren verschillende boeddha's blije, serieuze, bedroefde, boze. boeddha's met een dikke buik, boeddha's met een groot gezicht. Het leek wel of het leefde.

We waren bij de tempel. Er waren drie tempelzalen. Omdat het tegen een berg is gebouwd, is de ene zaal hoger dan de ander. In de eerste zaal zijn goden die minder belangrijk zijn. In de tweede zaal staat de boeddha Ru Lai, hij is de allermachtigste boeddha. Hij is zo groot als 2 verdiepingen. Het was van aardewerk. En dan met een laagje gouden poeder overheen. Er zat voor elke boeddha een geel kussentje. Daar moest je drie keer op bidden.

Buiten de zaal was een wierrook houder. We lieten ons wierrook branden. Het vuur knetterde. En toen het uit was, slingerde een dun sliertje rook. Ik legde mijn twee handen op de stokjes, deed mijn ogen dicht, boog drie keer in vier richtingen: Noord Oost Zuid West en denk aan wat ik wil.

Het leek op een geest dat het lichaam verlaat. het hele lucht was vervuld met het heerlijke rook lucht. Het regent zacht. De bamboe staan rustig. Een boom bloeit. Paar witte bloembladeren dwarrelen naar beneden. De boeddha's waren statig. Ver weg, achter de tempel daken, de bergen waren vaag. Het leek niet echt, het lijkt op een ander wereld.

Boeddha zegt:" ik besta niet, jij besta niet, de wereld bestaat niet."

Ik werd wakker door een vreemd liedje. We zagen monniken, in gele gewaden en een zwart overhemd. Ze knielden naar de boeddha. De monniken zongen een melodie die ik nooit gehoord heb. Het was langzaam en kalm. Ik keek naar de monnikken, toen dwaalden mijn ogen naar de grote boeddha. ik voelde me beetje eng. Als je goed luisterd, dan word je hart rustig" zei mijn moeder. Een man sloeg hard op de gong. Ze begonnen ook sneller te praten. Ik vergat alles om me heen. Ik was helemaal verdiept in het gezang. Het klonk zo buitengewoon, mompel achtig. Maar opeens stopte het. Ik werd weer wakker en zag hoe alle monniken in een groepje naar buiten gingen.

Weer gingen we door een grote regen bui.

16 feb. (Xi Fu)

Het was vandaag een somber weertje: het regende een beetje en het was koud. We waren op weg naar Xi Fu. (De grootste mensgemaakte meer). We gingen daar in een boot zitten. Ik had mijn camera al klaar om foto's te maken. Het hele meer was luchtig, er hingen wat wolken. Maar toch was het en dromerig uitzicht. Aan de ene kant zag ik een grote toren uitsteken. Aan de andere kant zag ik een ander toren uitsteken. Vaag zag ik in de verte de bergen, diep in het mist gewikkeld. De golven golfde zachtjes op en neer met de wind mee, alsof de wind een gouden kam is die prachtige golvende haren kamt. En dan tevreden het weer los laat. Het bootje dat diep in de haren wiegt. Langzaam vaart hij voort.

Hang Zhou is een van de 6 oudste steden van China en Xi Fu is een favoriet plekje voor de gedichten uit alle dinasty.machisch verhaal, schitterend gedicht. Het laat Xi Fu geheimzinnig achter een sluier schuilen.



Bai Ju Yi een dichter uit de Tang Dynastie heeft geschreven: "Jang Nang(Het zuiden van China) is mooi. Het onvergetenste is Hang Zhou. Als de zon opkomt lijken de bloemen langs de rivier als vuur. Als de lente komt is het rivier water zo groen als Lang (een soort gras). Hoe kan ik niet denken aan Jang Nang." Su shi een beroemde dichter uit de Tang dynastie heeft geschreven: "Als ik Xi Fu vergelijk met Xi Zhi (de mooiste meisje van het oude China), of ze opgetut is of niet, ze blijft altijd mooi (Sorry, ik kan moeilijk gedichten vertalen).



Die twee dichters hebben allebei bij Hang Zhou gewerkt. Ze hebben allebei een dijk boven Shi Fu gebouwd. Mensen noemen de dijken : Su Ti en Bai Ti. Als de lente komt, langs het water, vormen de treurwilgen een groene golf. De vogels zingen en de bloemen bloeien. Dat is echt een wonder!



Dan, half in gedachten gezonken, waren we aangekomen aan een eilandje . We gingen op een pad die wel op een rooie loper leek. Bomen bogen zich en het leek of de takken ons wouden aanraken. We gingen over een brug. In het midden zat een grote grijze gaten steen in het water. We maakten paar foto's en aan de achterkant van de steen zat er heel veel munten in!
Verder zagen we een steen waar Mao (de vroegere president van China) echt in heeft geschreven. Zijn hand schrift kon je bijna niet lezen. Hij was ook dichter en kalligraaf.
Bij de kust van Xi Fu staan wij. Zien drie torentjes uit het water steken. Dat heeft een verhaaltje: Lang lang geleden. Lu Bang (de vader van de bouwkunsten) heeft een zusje die Lu Mei heet. Zij is een knap en mooi meisje. Ze heeft handige handen, ze kon allerlei leuke dingen maken. Op een dag was er een visje van duizend jaar die onder Xi Fu woont. Hij heeft Lu Mei gezien, en werd meteen verliefd op haar. En hij veranderde in een lelijke jongen en vraagt een huwelijk aan Lu Mei. En hij zei: "Als je niet met mij trouwt, zal ik alle mensen van Hang Zhou dood maken". Lu Mei kreeg een idee. ze zegt tegen de vis:"ik wil graag met je trouwen maar ik moet eerst een huwelijks cadeau voor mij zelf maken. Na honderd dagen moet je komen om de huwelijks cadeau te halen."
Toen de vis weg was, begon Lu Bang en Lu Mei een hoge berg te beklimmen. Ze hebben een grote berg steen uit gezocht. En daarvan een grote en mooie wierrook houder gemaakt. Na honderd dagen komt de vis. Dan zegt Lu Mei tegen de vis:"wil je mijn huwelijks cadeau meenemen?Maar dat is super groot" "Geen probleem"zei de vis. En hij maakte een wind. De wierrook houder leek een bal en rolt achter de vis aan. De bal rolde steeds sneller en sneller en sneller. Eindelijk aangekomen bij Xi Fu, rolde het wierrook houder op de vis. De vis werd naar beneden gedrukt en kon nooit meer boven komen. Alleen de drie poten van de wierrook houder staken boven het water.

Alle burgers van Hang Zhou is blij. En om deze te gebeurtenis te herinneren, iedere jaar in het midden van het herfst (15 Augustus in de Chinese kalender) in de avond gaan mensen kaarsjes in de poten steken. De poten hebben drie ronde gaten en drie poten hebben negen gaten. Als het spiegeld in de water, vormt het negen manen plus de echte maan de spiegelt in het water vormt het tien manen. En mensen, vooral een echtpaar, gaan in een roeibootje zitten en een pot thee en een paar kleine hapjes. De zachte wind, en de klassieke chinese muziek. Denk eraan, wat een romantisch plaatje. Mensen noemen het San Dang Yin Yue ("Drie maan spiegelingen" ongeveer)

Toen we met de bootje terug gingen en aan de andere kant weer uitstapten, kwamen we bij de graf en tempel van de beroemdste held Yue Fei . Over zijn verhaal, heb ik een keer in mijn spreekbeurt verteld.

We gingen langs een pad vol mooie roze bloembladeren. De bomen wuiven in de wind. En laat zijn jasje in kruimmels vallen, roze kruimeltjes dwarrelen om me heen. Het was rustig. Het was net een droom. Maar te mooi voor een droom, een droom van duizend jaar geleden, een generaal met zijn harnas, loopt uit de droom en zegt woedend: "Geef mijn land terug"

Achter een poort waren vier mensen op zijn knieën in een kooi. Dat zijn de vier mensen die een plan maakten om Yue Fei te doden. Ze beschuldigden hem met landverraad. Hij werd gedood toen hij pas 39 was met zijn zoon samen. De hele bevolking moest huilen.
Twee paarden en 6 mensen bogen naast het pad naar het graf van Yue Fei. En de beelden hebben een betekenis. Het betekend: Trouw, eerbiedig, betrouwbaarheid,gerechtheid enz.

Achter twee graf stenen stonden twee bergjes waar gras op is gegroeid (je kunt het ongeveer vergelijken met een duin). Een van Yue Fei's zoon en Yue Fei zelf. Op een tafel stonden twee wierrook houders met wierrook in. Na 1000 jaar vergaten mensen hem nog niet.

zondag 15 feb. (bruiloft)

Vandaag is de bruiloft van mijn tante. Ze zag eruit als een prinses.
Er was een grote zaal met een pad vol bloembladeren. En veel grote tafels. Daar kwam het eten op. Toen er een romantisch lied kwam en de lichten uit waren en de spotlicht naar de deur opening werd gericht, kwam de bruidspaar naar binnen, door een grote poort van witte veren. Twee meiden gooide bloembladeren. Een presentator begon te praten, en intussen schuifelde de bruidspaar door. Toen ze op de podium waren en de spotlicht erop was gericht, hebben ze elkaar een mooie belofte gegeven en gaven elkaar een klein kusje. Toen kwam er een schattig kinderliedje. En toen kwam er een meisje die een doosje vasthield. Daar zaten twee glinsterende ringetjes in. Ze gaven elkaar een ring en kuste elkaar.
Dat was een romantisch bruidloft.

Ik heb het opgenomen, ik probeer het later op de blog te zetten.

zaterdag 14 feb.

Eindelijk is het zover! We zijn al in China. Dat was vermoeiend hoor!

Eerst moest ik 3 uur in de ICE (InterCity Express) Dt was slecht weer. Het sneeuwde een beetje. Duitsland was helemaal wit. Wij hebben de hele dag gewacht in de vluchthaven Frankfurt. Toen we eindelijk in de vliegtuig stapte was het al 7 uur. De vliegtuig reed langzaam van het haven weg. Opeens stond het stil. We werden helemaal in onze stoelen geschoten, het schoot af!Langzaam ging ik omhoog, het leek wel dt ik zwoof. Ik voelde me luchtig, en ik was in de lucht! Toen ik naar beneden keek, zag ik iets blinken, allerlij kleurijke lichtjes onder ons!!!! Het leek net een droom, het was heel erg prachtig, manjefiek en cool.

's avonds kregen we de film Narnia. Het was prachtig.

Toen ik de volgende morgen wakker werd, gingen we al bijna landen.

Het was prachtig buiten. Het ws net een plattegrond, van klei of van lego, en wolkjes die boven de plttegrond zweven. De wolkjes waren net schilderijen in magische kleuren!

Ding Dong! We gaan landen!" zei een mevrouw in het Engels en in het Chinees.

Mijn oren deden verschrikkelijk pijn toen we gingen landen. Maar ik zag heel veel wolken en heel veel landschap.

Toen we in Shanghai waren werden we afgehaald door de man van mijn tante. Nu zit ik op hun computer. Het is laat hier!!!