Naast de bouwval....

Dit gedicht is voor de kinderen die zijn gestorven tijdens de aardbeving in china.



Naast de bouwval staan schooltasjes,
te wachten op hun baasjes,
waar is mijn kind,waar zijn mijn dromen,
enkel de wind waait door de bomen

moeders met een wit gezicht,
Traanloze ogen vullen geen licht
"stop met verstoppertje spelen, mijn schat,
het wordt donker, het gaat regenen,
wist je dat?"

De reis die we zouden maken,
staat nog op de rooster
De verhaal dat je wilde vertellen...
Hé hoor, zijn dat hemelse bellen?

Naast de bouwval staan schooltasjes.
Ze zoeken naar hun baasjes.
In de regen,in de kou,
zij wachten altijd op jou...