ik maak een web,
van mijn jonge draad
ik wacht tot de zon,
ondergaat
ik weef met tranen,
eenzaamheid en verdriet
ik zing erbij,
een treurig lied
dat galmt,
door het stille nacht
waarin de maanlicht rustig wacht
wacht tot jij komt
de prooi van de stille nacht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten