De eerste dag als bediende ging zwaar in het paleis. 'S ochtends moest ze het ontbijt serveren, 's middags moest ze de kinderen lesgeven, 's avonds maakte ze avondeten klaar met de chefkok.
Tussendoor maakte ze ook van alles schoon.
Het was een week geleden dat Emily in het paleis kwam werken.
Al snel werd het bekend dat er over twee dagen een kerstbal was. Droevig dacht Emily aan al die vrolijke mensen waarvan ze een wou zijn, maar in plaats daarvan zat ze met de kok gangen te bedenken.
Het was diep in de avond toen ze naar bed liep en zag dat er een briefje boven haar bed hing.
"Lieve Emily, kom naar het balkon"
Emily trok gauw iets fatsoenlijks aan en ging naar het balkon. Er stonden twee kaarsen op een tafeltje met een fles wijn en twee glazen. Op een van de twee krukjes zat Kevin.
Zijn zwarte haar was netjes naar beneden gekamt, maar hier en daar waren plukjes zichtbaar.
Zijn inktzwarte ogen keken Emily doordringend aan.
"Kom erbij" zei hij met een intense stem. Emily had spijt dat ze geen jurk aangetrokken had, maar ze had ook geen jurken. Dat boeide haar niet.
"Kevin" bracht ze met moeite uit.
"Emily" zei hij en hij nam Emily's gezicht tussen zijn slanke handen. Emily duwde ze zachtjes weg en Kevin schonk wijn in.
Zacht dronk Emily het, terwijl ze met een bonzend hart naar Kevin keek. Zal het vanavond gebeuren?
Ja, Kevin keek haar plotseling diep aan en het ging haast automatisch. Emily deed haar ogen dicht, het duurde drie seconden en het was voorbij.
"Hier, om aan me te blijven denken" Kevin deed een ketting om bij Emily en toen was Kevin verdwenen, alsof het een droom was.
Met een bonzend hart ging Emily terug naar haar slaapkamer. Haar hand de ketting omklemmend.
1 opmerking:
Ha Wan-Qing,
Ik blijf met veel plezier op je blog lezen. Het is weliswaar al lang geen kerst meer, maar dat mag het leesplezier niet drukken.
Benieuwd hoe het verder gaat.
Hoe gaat het met jou? Nog leuk...of minder leuk...nieuws?
Een reactie posten